குற்றவாளி என்று கருதப்படும் ஆள் ஓடுகிறார். அவரைத் துரத்துகிறது போலீஸ் கார். அவர் தப்புவதற்காக சாலையோரத்துக்கு ஓடுவதற்குள் அவரை அடித்துத் தூக்கியெறிகிறது கார். சற்றைக்குப் பின் அவர் மேல் காரை மோதியதைப் பெருமையோடு நண்பர்களோடு பகிர்ந்துகொள்கிறார் காவலர். அடிபட்டது கறுப்பர். காவலர் வெள்ளையர். இது நேற்று வெளிவந்திருக்கும் செய்தி. அடிச்சது சரிதான் என்று சிலர். என்ன இருந்தாலும் இப்படியா என்று சிலர். தெரியாம அடிச்சுட்டாரு என்றொரு போலீஸ்காரர். இப்படி அடிச்சதோட இல்லாம அதப் பத்தித் தம்பட்டம் அடிச்சுக்குற போலீஸ் எங்களுக்கு வேணாம் அப்படின்னாங்க கூட வேலை செய்யுற அம்மா. கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி ஒரு தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சி. அதுல இயக்குனர் மறைந்திருந்து படம் பிடிக்கிறார். சில பதின்ம வயதுப் பையன்களைக் கொண்டு அங்கே நிறுத்தியிருக்கும் கார் ஒன்றின் மீது (அவர்களது கார்தான்) பெயிண்டால் கிறுக்கவும், ஏறிக் குதிக்கவும் சொல்கிறார். அது வழியே நடந்து போகிறவர்கள் என்ன மாதிரி நடந்துகொள்கிறார்கள், யாரேனும் போலீஸைக் கூப்பிடுகிறார்களா, அந்தப் பையன்களைக் கண்டிக்கிறார்களா என்று பார்க்கிறார். முக்கியமானது - அந்தச் சோதனையை வெள்ளைக்காரப் பையன்களைக் கொண்ட ஒரு குழுவைக் கொண்டும், கறுப்புப் பையன்களைக் கொண்ட ஒரு குழுவைக் கொண்டும் நிகழ்த்துகிறார். வெள்ளைக்காரப் பிள்ளைகள் அட்டகாசம் செய்தபோது தட்டிக் கேட்டவர்கள் ஒன்றோ என்னவோ. 911க்கு ஒருத்தரோ இரண்டு பேரோதான் கூப்பிட்டார்கள். ஆனால் அதையே கறுப்புப் பையன்கள் செய்யும் போது 911 அனல் பறந்தது, யார் யாரோ வந்து கேட்கிறார்கள். இது எதைக் காட்டுது? கறுப்பர்கள் என்றாலே தப்பு செய்பவர்கள், கண்டிக்கப்பட வேண்டியவர்கள் என்பதாக நம்மிடையே வளர்க்கப்பட்டிருக்கும் மனோநிலையைத்தான். தென் கரோலினாவில் கறுப்பர்கள் நிறைய. மேற்கண்ட ஒளிப்படம் சில அதிர்வுகளைப் பரப்பும். நேத்து ராத்திரி ஒபாமா, நிறப் பாகுபாட்டைக் களைய வேண்டும் என்று பேசியிருக்கிறார். உரையாடலையாச்சும் தொடங்குவாங்க.
கறுப்பும் வெளுப்பும்
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
காலம் மாறும்
Post a Comment